Społeczna izolacja a ja

Z jednej strony ten czas społecznej izolacji mocno dał mi w kość, z drugiej- pomógł się wyciszyć, zapomnieć o szkolnych problemach, zauważyć wartość posiadania domu i ogrodu. 

Nie mam ochoty na żadne spotkania, co pewnie czyni mnie jeszcze większym dziwadłem, bowiem wystarczy mi kontakt telefoniczny czy online. 

Po egzaminach koleżanki wyraźnie zadowolone usiadły przy stoliku, żeby porozmawiać, nacieszyć się swoim towarzystwem. Na chwilę przyłączyłam się do nich, ale po powrocie do domu stwierdziłam, że właściwie to spotkanie nie wywołało we mnie żadnych pozytywnych emocji. I nie mam ochoty jutro znowu tam jechać, żeby wziąć udział w konferencji, która równie dobrze mogłaby się odbyć online, jak kilka od marca. 

Nie tęsknię za dawną formą pracy, obecna bardzo mi pasuje- naprawdę lubię lekcje online, tym bardziej, że dzięki nim część moich uczniów jest bardziej otwarta, chętniej przyłącza się do rozmowy, a do tego nikt nie przeszkadza, więc nie muszę się denerwować czy wpisywać ujemnych punktów z zachowania, które i tak niczego nie zmieniają. Oczywiście, na pewno tego typu forma pracy ma swoje minusy, ale nie zmienia to faktu, że pomogła mi odnaleźć dawną siebie- uwielbiającą swój zawód i uczniów, zaangażowaną, poszukującą i aktywną. :) 

Jest jednak coś, za czym bardzo tęsknię: za beztroską przemieszczania się. Wiem, że już wolno, że ludzie korzystają z tej swobody, mnie jednak jej brakuje. Dlaczego? Pewnie przez kilkumiesięczną indoktrynację, wszak nie wierzę w istnienie pandemii, a jeśli już, to co roku takowe przechodzimy: grypy, zapalenia płuc i oskrzeli, itp., które są równie groźne i mogą prowadzić do śmierci, jednak nikt z tego powodu nie zamyka nas w domu, a mimo to czuję niepokój, kiedy opuszczam teren swojego podwórka. Pewnie sporej grupy osób to dotyczy. Jak długo potrwa wymazanie tego z pamięci? Czy powrót do "normalności" jest w ogóle możliwy? Wiele tego typu pytań kłębi się w mojej głowie. 

Do końca roku szkolnego zostało 7 dni, w tym 5 z 16 lekcjami, 2 konferencje, wydrukowanie świadectw, spotkanie z wychowankami, zamknięcie dziennika, uzupełnienie konspektów oraz napisanie 4 opinii. Na szczęście stworzyłam już niezbędne sprawozdania i uzupełniłam świadectwa, więc jakoś to będzie. :)

Idę poczytać "Szmaragdową tablicę". Wreszcie jakaś książka przykuła moją uwagę. :)